Rijangst

Tjonge, vervelend Wieke!

Nu ken ik iemand die motortrainingen geeft, voornamelijk rijvaardigheidstrainingen. Van de verhalen die ik over hem hoor is het een retegoeie instructeur. Hieronder staat z'n fb pagina, kijk maar eens.
Zijn kantoor staat in Terneuzen, Zeeuws-Vlaanderen dacht ik. Misschien is dat iets voor je?
Succes meid!

Ja Wieke, wat zal ik zeggen.
Om je angst te overwinnen zul je toch weer op je motor moeten stappen.
Om het te vermijden wordt de angst erger.
Je hebt je rijbewijs, dus je kunt het.
Dus wees de angst de baas en rijden, ook naar de plaats waar je de auto total-loss
gereden. Je zult zien dat je sterker bent dan je denk en dat het steeds gemakkelijker
wordt.
Succes meid.

Hoi Wieke rot voor je dat je deze angst hebt
Ik heb toen ik ooit was aangereden ook enige tijd angst gehad om op te stappen maar dat was weg zodra ik wegreed
De bochtenangst ken ik ook door een trauma uit de brommertijd durf ik nog steeds niet plat te gaan met de motor
Maar hoewel ik veel platter kan doe ik het toch nog steeds niet en als het regent ook nog minder maar dat weerhoud mij niet te rijden hoor
Ik hoop dat je van die angst afkomt want motorrijden was al heel lang je droom 😛
Danny 😉

Kop op Wieke, laat je weten hoe het nu gaat?

Gewoon weer rustig aan opbouwen zou ik zeggen.

Dag Wieke,
De symptomen lijken op hyperventilatie en gegeneraliseerde angst. Daarvoor kan je een verwijs briefje krijgen bij de huisarts. Hoe die behandelingen, trainingen of consulten zijn en wat voor effect ze hebben kan je misschien navragen of uitzoeken wanneer je daar de bijzonderheden over weet. Zelf heb ik het wel eens bij spreken in het openbaar of bij dreiging van geweld. Ben dan blij dat ik dat niet altijd heb of met meer dingen en dat ik me daardoor niet laat weerhouden. Het kan zijn dat voorzichtigheid en signalen van bepaalde omstandigheden mensen er zelfs toe dwingt om niet meer goed in te parkeren of nooit meer achteruit te rijden. Ik ben er zeker van dat het lukt om er richting aan te geven. Rijden is een kwestie van plannen, calculeren en vooruit zien. Begin altijd met het maken van een plan over waar je naartoe gaat en de daarvoor te nemen stappen. Hierdoor concentreer je je al op de juiste manier waardoor telkens moeten anticiperen en steeds veilig rijden, op een manier dat het jou interesseert en bezig zou moeten houden, alweer gemakkelijker wordt.

Kennis is macht, voor een beginnend bestuurder is er veel onzeker. Probeer om op een hoger niveau te komen want iemand die gas geeft en remt tegelijk die stapt echt niet meer op een brommer of motorfiets maar zal, in beginsel natuurlijk terecht, enorm uitvergroot naar de vermeende eigen zwakheden en onmacht gaan kijken.

Tijdje niet online geweest zie ik...!

Ik heb inmiddels een motortraining gedaan, 3 uurtjes privéles. Dat heeft zeker wel geholpen, die instructeur kon goed vertellen wat hij zag dat ik deed als ik gespannen raakte (bijv in mijn stuur knijpen, meer rechts op de weg gaan rijden) en heeft wat tips gegeven om makkelijker de bocht door te komen (mijn stuurwerk kon beter). Al met al een hoop aan gehad en geen echte paniekmomenten meer gehad op de motor, maar een matige angst in bochten blijft er toch wel in zitten.

Boodschapper: grappig dat je begint over een gegeneraliseerde angststoornis... Naast rijangst heb ik ook gigantisch veel last van faalangst. Ik ben eind augustus van dit jaar een deeltijdopleiding gestart na een half jaar gewerkt te hebben (in een vakgebied waar ik al een diploma voor heb behaald). Voor tentamens maak ik mij zó druk dat ik de avond van tevoren als een zielig hoopje ellende zit te huilen dat ik het niet kan, dat ik het niet ga halen en dat ik wil stoppen met de opleiding. Ook heb ik in tentamenweken bloedende handen van stresseczeem, waar ik buiten de tentamenweken helemaal geen last van heb. Niet echt een normale reactie op spanning voor tentamens, en ik vind de rest van de opleiding (de colleges) heel leuk.

'Angst' is wel iets dat in mij zit; mijn lichaam schiet nogal snel in paniekmodus en ik laat me dan ook wel leiden door angst. Op de motor dus door bochten te vermijden (ik woon in Breda Oost maar pak op de motor meestal afslag Breda West omdat ik dan niet door een bocht moet) en op school door te overwegen om te stoppen als ik denk dat ik iets niet kan.

Ik begin vanmiddag aan een faalangsttraining die vanuit het GGZ bij mij op school wordt gegeven, en mijn vader gaat me begeleiden d.m.v. RET therapie. Ben benieuwd of dat wat uit gaat halen.

Maar goed. 😉
Rijden jullie door in de winter? Ik had gisteravond toch wel een beetje prikkende vingers toen ik na mijn late dienst van de motor stapte!!

Goed bezig Princess! Heel veel sterkte met alles...kop op hè! Niet alles tegelijk..

Ik rij door totdat er gestrooid wordt, met handvatverwarming en gewone niet te dikke handschoenen aan. Maar zonder verwarming is het wel bikkelen...

Fijn om te horen en misschien kan je wat doen aan de motor ook nog, andere bandenspanning of vering afstellen. Een motorfiets moet over het algemeen tegelijk van voren en van achteren in en uit veren. De achtervering heeft vaak een hoogste stand die recht omhoog gaat en moeilijker te bereiken is dan de eerste nokjes, die schuin op een rij zitten. Hier houdt het afstellen voor de meeste mensen op. Voor de bandenspanning: het label op de motor of de waarden uit de handleiding geven waarden op die het minst risicovol zijn en een ervaring van comfort geven. Dit rijdt niet het aller best en banden slijten sneller en bovendien meestal verkeerd af. Bekend is het cuppen, dit zijn kleine hoogteverschillen in de lengte die je niet ziet maar duidelijk met de hand zal kunnen voelen. Ook verkeerd slijtende banden geven een negatieve rijervaring. Vrijdag heb ik een hele nare bocht gereden, een afrit met een steeds krapper wordende bocht waar de weg naar beneden gaat en pas gelegd nat asfalt. Dat zijn geen ervaringen van daar denken we niet meer aan. Net als de afrit die toch een hoek van 90 graden bleek te zijn. Je moet het van je afzetten. Ik schaar het allemaal onder de noemer evenwichtsvoertuig.

Bij dames kan een soort van onzekerheid duiden op hartritme stoornissen. Overspannenheid is weer normaal bij jongeren. De werkelijkheid kan verkleuren door medicijngebruik zoals ook anticonceptie middelen, die veel langdurig genomen worden en waarvan vrouwen denken dat ze alleen maar veel goeds kunnen brengen.

In de winter wacht ik steeds tot het wegenzout weg geregend is en de straat een droog spoor heeft. Dat is elke maand wel een keer. Ik moet nog naar de bandenboer, die nu chronisch ziek is maar al drie maanden mijn Viper banden heeft. Anders vertrouw ik op de warmte in de motorstalling en de druppellader. De lader had ik in mijn garage niet en dan moest de accu er uit. Mijn autostarter, een lithiumbatterij pak, neem ik mee als ik weg ga. Voor boodschappen kan ik nog wel in de stad terecht en voor drukwerk bezorgen naar wijken ver weg fietsen. Ik neem altijd rommel en afval mee van de straat, om te verzamelen en op te knappen en dat gaat weer beter op de fiets. Als ik na twee maanden weer motor moet gaan rijden dan is dit een andere ervaring, zoals bij "opnieuw leren" wat je wel eens hoort zeggen dus dat doe ik liever niet. Een rijklaar gewicht van 350 kilo voelt toch al niet zo heel erg vertrouwd. Groet. Alfred